Üzeyir Lokman ÇAYCI : BU YOLLARDAN AŞIK VEYSEL DE GEÇTİ…
2 pages
Turkish

Üzeyir Lokman ÇAYCI : BU YOLLARDAN AŞIK VEYSEL DE GEÇTİ…

-

Le téléchargement nécessite un accès à la bibliothèque YouScribe
Tout savoir sur nos offres
2 pages
Turkish
Le téléchargement nécessite un accès à la bibliothèque YouScribe
Tout savoir sur nos offres

Description

BU YOLLARDAN AŞIK VEYSEL DE GEÇTİ… Üzeyir Lokman ÇAYCI O sevgi diliyle girdi aramıza… Varlığında saçtığı ışıkların yokluğunda da devam etmesi onun sazıyla sözüyle farklılığından kaynaklanır.

Informations

Publié par
Publié le 17 mai 2016
Nombre de lectures 18
Langue Turkish

Extrait

BU YOLLARDAN AŞIK VEYSEL DE GEÇTİ…
Üzeyir Lokman ÇAYCI
O sevgi diliyle girdi aramıza… Varlığında saçtığı ışıkların yokluğunda da devam etmesi onun sazıyla sözüyle farklılığından kaynaklanır. Duygularıyla kazır pürüzlerini duyarsızlıkların… Sazıyla sözlerini süsler… Sözleriyle sevdirir bize hayatı… Her geçtiği yerde türkü coşkuları, şiir buketleri bırakır… Zaman zaman yaşadığı anlardan, acılı dönemlerden, çirkin sözlerden bahseder. Geceleri sayfa yapar, mısralarla donatır. Sevdasını gündüzlerinin içine katar. Özlemlerini gözyaşlarıyla anlatır bazan : «Ağlayı ağlayı vardım pınara Bana da bi damla su vermediler » der…Kıştan sonra, baharında açan çiçekleriyle sıkılır, uzatılmasını istemez ayrılığın... Seslenir ala gözlü, benli dilberine : „Kerem eyle çok uzatma Kavuşalım yaza doğru...“ der. Şiir bahçelerinde gezinmekle onda çeşitli tepkiler görülür... Aşıkların deyişlerini süzgeçlememesinden yakınır... Özleşmemelerinden bahseder, duygu savurganlıklarından sözeder. Sevgi diliyle konuşurken vefasız yârine „selam söylemeyi“ ihmal etmez. Bir bütünlük içinde yürür yolunda hiç sapmadan... Dost elini uzatarak...
Ayırmadan özünü sözünden. Gecelerine doğan duygu güneşi aşk ateşiyle onu yakınlaştırır ırağına. Çıkmazlara girse bile ümidini asla yitirmez : „O yar gelip yaralarım saracak...“ diye. Onu biz açık sözlülüğüyle tanırız... „Acı sözü sevdiğimden işittim...“ gibi sitemini yansıtan sözleriyle. Adeta günümüzü yorumlar : „Sen mi attın dünyanın temel taşını Ne bilirsin yaradanın işini Görsene dünyanın yürüyüşünü Burdan söyle Vaşington’da duyulur. » der.
Aşk bağının güllerini kokladıkça haz alır Sevdiğine yaklaştıkça naz bulur... Doğa ile yürekler arasında köprüler kurar, ulaşılamayan yerlerde gezinir... „Veysel gider adı kalır Dostlar beni hatırlasın...“ mısralarına sığıştırdığı anlam bugün onu sevenlerin yüreklerinde yaşattıklarından başka bir şey değil... Seni rahmetle anıyoruz güzel insan... Sen içimizde ışık olarak kalacaksın!
Mantes La Ville, 31.03.2003
  • Univers Univers
  • Ebooks Ebooks
  • Livres audio Livres audio
  • Presse Presse
  • Podcasts Podcasts
  • BD BD
  • Documents Documents